مواد شیمیایی 
اسید آزلائیک که به نام اسید آزالیا نیز شناخته می شود، پودری سفید تا کمی زرد است. اسید آزلائیک یک اسید دی بازیک با زنجیره متوسط است. در سال های اخیر، با توسعه سریع صنایع شیمیایی مصنوعی آلی، تقاضا برای اسیدهای دی بازیک زنجیره متوسط و بلند در حال افزایش است. اسیدهای دوبازیک زنجیره متوسط و بلند و مشتقات آنها دارای طیف وسیعی از کاربردهای صنعتی و بازار محصول وسیعی هستند.
1 واکنش شکست اکسیداتیو اسیدهای چرب غیر اشباع
با استفاده از اسیدهای چرب غیراشباع یا مشتقات آنها به عنوان مواد اولیه، اسید آنوئیک و آزلائیک اسید با کراکینگ اکسیداتیو تهیه می شوند. این اولین روش صنعتی است، و همچنین روشی است که ارزش زیادی دارد. اسیدهای چرب غیراشباع رایج عبارتند از اسید اولئیک، اسید لینولئیک، روغن کرچک و غیره که اسید اولئیک رایج ترین ماده خام مورد استفاده است. همچنین انواع مختلفی از اکسیدان ها در واکنش مورد استفاده قرار می گیرند و معمولاً ازن، اسید نیتریک، پراکسید هیدروژن، هیپوکلریت و موارد مشابه استفاده می شود. Emery Industries در ایالات متحده برای اولین بار اسید Nonanoic و اسید آزلائیک را از اسید اولئیک با استفاده از ازن به عنوان یک اکسید کننده در تولید صنعتی تولید کرد.
2 اکسیداسیون مواد آلی مانند آلدول
اسید آزلائیک را می توان از گلیکول یا دی آلدئید مربوطه با اکسیداسیون به دست آورد. شرکت Kuraray با مسئولیت محدود از آزلائیک اسید به عنوان ماده خام، اسید استیک به عنوان حلال و اکسیداسیون اکسیژن در حضور کاتالیزور استات آهن برای تولید اسید آزلائیک استفاده می کند. سایتو و همکاران از فلز پلاتین به عنوان کاتالیزور، آب به عنوان حلال، و اکسیده شدن با هوا برای تولید اسید آزلائیک با نون آندیول استفاده کرد. نرخ تبدیل بیشتر از 98٪ و بازده 82٪ بود. هنگامی که اسید استیک به عنوان حلال و استات مس به عنوان کاتالیزور استفاده شد، نرخ تبدیل 93٪ و بازده 80٪ بود.
3 واکنش بیوشیمیایی
در سنتز اسیدهای دوتایی، استفاده از تخمیر میکروبی و اکسیداسیون برای تبدیل n-آلکان ها به اسیدهای دوتایی اهمیت زیادی دارد. این روش دارای منابع مواد اولیه کافی، هزینه کم، خلوص محصول بالا است و به طور کلی آلودگی ایجاد نمی کند که روش تولید امیدوارکننده تری است.
اسید آزلائیک، یک ترکیب آلی با فرمول HOOC(CH2)7COOH، توجه قابل توجهی را در صنایع شیمیایی و دارویی به خود جلب کرده است. آزلائیک اسید که به دلیل خواص چندوجهی و طیف وسیعی از کاربردها شناخته شده است، یک اسید دی کربوکسیلیک است که به طور طبیعی در غلاتی مانند گندم، چاودار و جو یافت می شود. اهمیت این ترکیب به دلیل خواص درمانی و کاربرد آن در فرآیندهای مختلف صنعتی برجسته شده است.
خواص
اسید آزلائیک یک اسید دی کربوکسیلیک اشباع است، به این معنی که حاوی دو گروه عاملی کربوکسیل (-COOH) متصل به یک زنجیره کربنی خطی بدون پیوند دوگانه است. به صورت پودر کریستالی سفید رنگ و محلول در الکل و کمی محلول در آب است. وزن مولکولی آن 188.22 گرم بر مول است و نقطه ذوب آن تقریباً 106-109 درجه سانتیگراد است. پایداری شیمیایی و عدم واکنش پذیری در شرایط عادی، اسید آزلائیک را به ترکیبی همه کاره در کاربردهای مختلف تبدیل می کند.
خواص شیمیایی اولیه اسید شامل توانایی آن در مهار تیروزیناز، آنزیمی است که در تولید ملانین نقش دارد، که برای نقش آن در درمان های پوستی بسیار مهم است. علاوه بر این، آزلائیک اسید دارای خواص ضد باکتریایی است، به ویژه در برابر پروپیونی باکتریوم آکنه، یک باکتری مسئول آکنه. خواص ضد التهابی آن پتانسیل درمانی آن را بیشتر می کند و آن را به یک ترکیب ارزشمند در درمان بیماری های پوستی مانند روزاسه تبدیل می کند.
اجزای اصلی
اسید آزلائیک از یک زنجیره نه کربنی تشکیل شده است که توسط دو گروه کربوکسیل خاتمه می یابد. این ساختار ساده به طیف وسیعی از مشتقات و فرمولاسیون ها اجازه می دهد. در حالی که شکل خالص آزلائیک اسید معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد، همچنین می توان آن را با مواد کمکی مختلف برای افزایش حلالیت، پایداری و تحویل آن در محصولات دارویی فرموله کرد.
خلوص اسید آزلائیک برای اثربخشی آن، به ویژه در کاربردهای پزشکی بسیار مهم است. اسید آزلائیک درجه دارویی معمولاً از طریق برش اکسیداتیو اسید اولئیک تولید می شود، روشی که خلوص و قوام بالا را تضمین می کند. این فرآیند شامل استفاده از عوامل اکسید کننده مانند ازن یا پرمنگنات پتاسیم و به دنبال آن مراحل تصفیه برای حذف هر گونه محصول جانبی است.
کاربردها
طیف متنوعی از کاربردهای اسید آزلائیک در چندین صنعت، از داروسازی و آرایشی و بهداشتی گرفته تا تولید صنعتی را در بر می گیرد. مهمترین کاربردهای آن عبارتند از:
درمان های پوستی: آزلائیک اسید به طور گسترده در کرم ها و ژل های موضعی برای درمان آکنه و روزاسه استفاده می شود. توانایی آن در کاهش رشد باکتری ها روی پوست، کاهش تولید کراتین و کاهش التهاب، آن را به یک درمان موثر برای این شرایط تبدیل می کند. این اغلب در غلظت های مختلف از 15٪ تا 20٪ در محصولات بدون نسخه و نسخه تجویز می شود.
اختلالات رنگدانه: آزلائیک اسید به دلیل اثر مهاری بر تیروزیناز برای درمان اختلالات هایپرپیگمانتاسیون مانند ملاسما نیز استفاده می شود. با کاهش تولید ملانین به روشن شدن لکه های تیره پوست کمک می کند.
لوازم آرایشی: علاوه بر درمان‌های پزشکی، اسید آزلائیک یکی از اجزای محصولات آرایشی مختلف است که هدف آن بهبود بافت و رنگ پوست است. خاصیت لایه برداری آن به باز کردن منافذ پوست و افزایش گردش سلولی کمک می کند و منجر به شفاف تر و صاف تر شدن پوست می شود.
کاربردهای صنعتی: در بخش صنعتی، آزلائیک اسید به عنوان پیش ماده برای سنتز پلیمرها و نرم کننده ها استفاده می شود. به عنوان یک بلوک ساختمانی برای تولید پلی استرهای زیست تخریب پذیر و سایر مواد شیمیایی خاص عمل می کند.
روش های ذخیره سازی
ذخیره سازی مناسب اسید آزلائیک برای حفظ ثبات و اثربخشی آن ضروری است. این ترکیب باید در جای خشک و خنک و دور از نور مستقیم خورشید و رطوبت نگهداری شود. ظروف باید محکم بسته شوند تا از آلودگی و تخریب جلوگیری شود. برای ذخیره سازی صنعتی در مقیاس بزرگ، اسید آزلائیک معمولاً در ظروف فولادی ضد زنگ یا ظروف شیشه ای نگهداری می شود تا از هرگونه واکنش با مواد ذخیره سازی جلوگیری شود.
در فرمولاسیون های دارویی و آرایشی، آزلائیک اسید باید در ظروف دربسته، ترجیحاً از موادی که با اسید واکنش نمی دهند، مانند پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) یا شیشه ساخته شده باشد. کنترل دما نیز بسیار مهم است. اسید آزلائیک باید در دمای بین 15 تا 25 درجه سانتیگراد نگهداری شود تا از ذوب و تجزیه جلوگیری شود.
برای استفاده آزمایشگاهی، آزلائیک اسید باید با احتیاط استفاده شود و از تجهیزات حفاظت فردی مناسب (PPE) برای جلوگیری از استنشاق یا تماس با پوست استفاده شود، زیرا می تواند باعث تحریک شود. برگه های داده های ایمنی (SDS) ارائه شده توسط سازندگان، دستورالعمل های دقیقی را در مورد حمل و نگهداری ایمن اسید آزلائیک ارائه می دهد.
