4-مورفولین اتان سولفونیک اسید (MES) چیست؟

4-مورفولین اتان سولفونیک اسید (MES) چیست؟
16
اردیبهشت

4-مورفولین اتان سولفونیک اسید (MES) نام رایج ترکیب 2-(N-morpholino) اتان سولفونیک اسید است. ساختار شیمیایی آن حاوی یک حلقه مورفولین است. وزن مولکولی آن 195.2 است و فرمول شیمیایی آن C6H13NO4S است

4-مورفولین اتان سولفونیک اسید (MES) یکی از بافرهای این کالا است و بیشترین کاربرد آن بافرهای بیولوژیکی است. MES یک اسید آمینو سولفونیک جایگزین N-zwitterionic با یک حلقه مورفولینیک است و با اکثر فلزات مورد استفاده در مطالعات زیست‌محیطی و بیولوژیکی کمپلکس تشکیل نمی‌دهد. به راحتی در آب حل می شود و دارای حداقل حلالیت در چربی است که آن را به غشاها غیر قابل نفوذ می کند. MES همچنین به عنوان جزئی از بافر شستشو مورد استفاده برای شستشوی پلاسما از ستون میل ترکیبی α2-ماکروگلوبولین استفاده شده است. این به عنوان یک بافر فعال سازی در طول کونژوگاسیون آنتی بادی به میکروذرات استفاده شده است و در عملکرد میکروکانال ها در طول ایجاد پلت فرم رزونانس پلاسمون سطحی یکپارچه میکروسیالی (SPR) برای تشخیص پاتوژن استفاده شده است. 
 
در آزمایشات بیولوژیکی، اسید 4-مورفولین اتان سولفونیک (MES) یک عامل مهم تثبیت کننده PH است که معمولاً اسید ضعیف مناسب و باز مزدوج آن را برای بدست آوردن pH مناسب انتخاب می کند. بیشتر واکنش های بیولوژیکی در شرایط خنثی رخ می دهد و pH عمومی بین 6 تا 8 است و بافر باید بین 6 تا 8 باشد. همچنین لازم است که شکل اسید-باز بافر با مقداری کلات نشود. یون های فلزی [3]. به طور کلی، MES در محدوده pH 5.5-6.7 با pKa 6.10 در دمای 25 درجه سانتیگراد فعال است. MES از طریق غشای سلولی جذب نمی شود و اساساً در برابر نور UV شفاف است. علاوه بر این، MES به عنوان یک بافر در حال اجرا برای حل پروتئین های بسیار کوچک روی ژل های BIS-TRIS، همچنین در کروماتوگرافی تبادل کاتیونی و به عنوان یک بافر بیولوژیکی در کشت سلول های گیاهی استفاده می شود. محلول های MES را می توان با تیتر کردن اسید آزاد با هیدروکسید سدیم تا pH مورد نظر آماده کرد.

علاوه بر این، اسید 4-مورفولین اتان سولفونیک (MES) به طور ضعیفی به مس، منیزیم، منگنز، نیکل و مس (II) متصل می شود اما به شدت به آهن (III) متصل می شود. MES به خوبی BSA را تثبیت می کند، و همچنین به عنوان یک بافر غیر هماهنگ کننده در شیمی شامل یون های فلزی مفید است، زیرا بسیاری از بافرهای رایج (مانند فسفات و استات) به راحتی کمپلکس های هماهنگی را تشکیل می دهند.

نظر بدهید

ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی علامت گذاری شده اند*


تمام حقوق اين وب‌سايت برای نوبل کمیکال است